ความเป็นมา

    จังหวัดพิษณุโลกเป็นเมืองที่มีประวัติความเป็นมาที่เก่าแก่  ก่อนการก่อตั้งอาณาจักรสุโขทัย ของราชวงศ์พระร่วงโดยมีหลักฐานว่าพิษณุโลกหรือสองแคว
เป็นเมืองที่อยู่ใต้การปกครองของราชวงศ์พ่อขุนผาเมือง จนกระทั่งถึงสมัยพ่อขุนรามคำแหง จึงได้ทรงยึดเมืองสองแควเข้าไว้ในอาณาจักรสุโขทัยเพื่อสกัด กั้นมิให้อาณาจักรอยุธยาแผ่ขยายอำนาจขึ้นมาครอบครองสุโขทัย แต่ในที่สุดเมื่อถึงสมัยสมเด็จพระบรมราชาธิราช ที่ 1 (ขุนหลวงพระงั่ว) ครองกรุงศรี
อยุธยา พระองค์ก็สามารถทำสงครามยึดเมืองสองแควได้ เมืองสองแควจึงกลายเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรอยุธยา และมีฐานะเป็นราชธานีของหัวเมือง ฝ่ายเหนือ เมืองสองแควจึงถือเป็นเมืองสำคัญทางยุทธศาสตร์เมืองหนึ่งของกรุงศรีอยุธยา และเคยเป็นเมืองหลวงของอยุธยาอยู่ช่วงหนึ่งในสมัยสมเด็จพระ บรมไตรโลกนาถ ทั้งได้ทรงเปลี่ยนชื่อเมืองสองแคว เป็น พิษณุโลก ด้วย ต่อมาเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ.2475  พิษณุโลกจึงเปลี่ยนฐานะ เป็นจังหวัด ๆ หนึ่งของประเทศจนถึงปัจจุบัน
 

อาณาเขตติดต่อ

ทิศเหนือ ติดต่อกับ จังหวัดอุตรดิตถ์ และลาว
ทิศใต้ ติดต่อกับ จังหวัดพิจิตร
ทิศตะวันออก ติดต่อกับ จังหวัดเลย และเพชรบูรณ์
ทิศตะวันตก ติดต่อกับ จังหวัดสุโขทัย และกำแพงเพชร

จังหวัดพิษณุโลกแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 9 อำเภอ คือ อำเภอเมืองพิษณุโลก อำเภอวังทอง อำเภอพรหมพิราม อำเภอบางระกำ อำเภอบางกระทุ่ม อำเภอนครไทย อำเภอวัดโบสถ์ อำเภอชาติตระการ และอำเภอเนินมะปราง 

กลับหน้าหลัก